Rozdział 13

-O mój boże-powiedziałam zakrywając usta ręką.-ja...
-tak wiem.-powiedział szybko.
-Co? nie, Harry, ja po prostu...po prostu to dla mnie trudne-powiedziałam.
-czyli, proszę nie mów że to przez moje ostatnie zachowanie-powiedział
-nie, nie chodzi o to-powiedziałam-po prostu nie mogę.
-rozumiem-powiedział, nagle się uśmiechnął i rozłożył ramiona-misiaczek?
Zaśmiałam się podbiegając do niego i wtulając się w jego klatkę piersiową.
-ale pamiętaj że ja cię już kocham-powiedział naciskając na słowo "Kocham" Uśmiechnęłam się ściskając go jeszcze mocniej-no chyba już starczy, dusisz mnie.
Nie puściłam.
-Darcy, ej Darcy..Darcy-powiedział łapiąc moje ręce i odciągając od siebie.
-Chciałbym abyś byłą teraz w Polsce-powiedział
-Skąd wiesz że byłam w Polsce? i czemu...-zapytałam
-Jestem pewny że dawno nie widziałaś się z rodziną-powiedział
-to słodkie ale ten nawet niecały dzień mi wystarczył aby wyjaśnić wszystkie rzeczy-powiedziałam






-Ja naprawdę ci mówię, sprzedaj ten dom-powiedział leżąc na całej długości sofy.
-Przestań ją męczyć, zrobi co zechce-powiedziała nagle gemma odrywając wzrok od tv.
-Zamiast mieć dom w Doncaster możesz mieć w Londynie-powiedział spoglądając na mnie.
-Myślisz że kupie taki ładny dom w Londynie jak mam w Doncaster? za pieniądze z mojego domu tutaj będzie mnie jedynie stać na jakieś małe mieszkanie w bloku, w którym znajdują się sami pedofile-powiedziałam.
-Mógłbym załatwić aby poszedł drożej-powiedział obracając swój telefon.
-Nie-zaprotestowałam-w niczym mi nie pomożesz.
-Ale wiesz Darcy zgadzam się z nim, jeśli na aukcji będzie zdjęcie wnętrza np...Salonu a na fotelu by siedział ten osobnik jestem pewna że poszedł by siedem razy więcej niż jak byś sama go sprzedała, jedno zdjęcie z nim, jedno głupie zdjęcie a zgarniesz z...-powiedziała
-Z dwa,trzy może trzy i pół miliona-powiedział niewzruszony nadal kręcąc telefonem, zakrztusiłam się swoją śliną-tak to jest warty max milion, jeśli zostawisz wszystkie meble inaczej mniej.
-No dawaj Darcy-powiedziała Gemma.
-To byłoby Chamskie-powiedziałam
-ale prawdziwe, tak już jest gdy znasz jego, albo masz z nim dziecko-powiedziała-jak Tom może być taki spokojny, oboje jesteście walnięci.
-ma dopiero prawie osiem miesięcy, poczekaj aż zacznie gadać-powiedział Harry-wtedy już buźka mu się nie zamknie.





-Harry!-krzyknęłam będąc w pokoju chłopca, chwilę później usłyszałam tupot stóp wchodzące na górę.
-hmm?-powiedział wchodząc do pokoju opierając się o framugę drzwi.
-możesz iść do sklepu, nie, pójdziesz do sklepu, napiszę ci co masz kupić-powiedziałam trzymając Tom'a.
-pojedź ze mną.
-Nie, muszę zająć się Tommy'm oraz Gemmą.
-Tom pojedzie z nami, gemma umie zając się sama-powiedział biorąc chłopca ode mnie-idź się ubrać, ja go ubiorę.
Nie odpowiadając nic wyszłam z pokoju udając się do sypialni i przebierając się w rurkowane dresy oraz zwykłą czarną koszulkę.
Wyszłam z pokoju udając się na dół.
Harry siedział w salonie rozmawiając z gemmą, Tommy zaś wtulał się w chłopaka.
-już-powiedziałam na co Harry od raz wstał z chłopcem.
-okey-powiedział-Gemma jedziemy do sklepu.





-Nie kupuj tego-powiedziałam co chwilę wyjmując z wózka i odstawiają rzeczy na półkę, ktore były teraz najmniej przydatne dla nas.
-to będzie-ponownie wrzucił kilka paczek popcornu.
-Nie, nie będzie-powiedziałam wykładając paczki.
-Darcy-jęknął.
-sshhh-uciszyłam go. Chłopiec siedział w specjalnym siodełku w wózku bawiąc się misiem, który co chwilę upadał na ziemię.
-Tom-westchnął Harry zginając się aby ponownie podnieść misia z ziemi, chłopiec jedynie śmiał się z tego.





-Czy to było konieczne?-zapytałam zdenerwowana patrząc na rozbawioną twarz Harry'ego.
-Przestań, kilka milinów dziewczyn za mną szaleje.-powiedział na co prychnęłam.
Zaśmiał się głośno, przyciągając mnie do siebie tak że wtulałam się w jego tors.
-tak bardzo cię kocham-powiedział cicho w moje włosy, bałam cię odpowiedzieć, nie wiedziałam nawet co.

***

Okey więc tak.

1. Przepraszam że nie ma mnie na blogu.

2.Blog albo będzie pisany w połowie tego roku albo całkowicie zawieszony do czasu aż będę miała na niego wenę.

3. Rozdział nie jest dokończony, lecz mam go w takiej formie od kilku miesięcy więc postanowiłam że chociaż tyle wam dam.

4.Fajnie ze w ogóle ktoś tu jeszcze jest :)

5.Opowiadanie zostało pisane w tamtym roku i muszę powiedzieć że wtedy miałam typ. Zmiany  pisania i jakby to powiedzieć, moje pismo jakie jest na tym opowiadaniu wydaje mi się nudne, dziecinne, typowe w opowiadaniu jakie piszą 11-latki.

6.Jeśli chcielibyście dowiedzieć się trochę więcej o mnie o moim blogu na blogu DARK ANGEL możecie pisać, tak samo w zakładce kontakt są linki do stron gdzie jestem

7.Dziękuję i przepraszam za wszelkię komplikację :)

Do zobaczenia kiedyś tam z nowym rozdziałem lub na Dark Angel.

Emily S.

-